s.borkowski

Menu główne:

Pracując w Urzędzie Miasta

PRACUJĄC W URZĘDZIE MIASTA
________________________________________________________________________________________________

Osoby niepełnosprawne stanowią jedną z grup szczególnie narażonych na dyskryminację oraz wykluczenie ze społeczeństwa. Państwo przez lata traktowało je jako osoby potrzebujące ochrony, leczenia i pomocy, a nie jako podmioty prawa. Dwudziesty wiek przyniósł istotną zmianę w postrzeganiu i funkcjonowaniu w społeczeństwie osób niepełnosprawnych. Nastąpiło dążenie do integracji i asymilacji osób niepełnosprawnych na podobnych,a w niektórych obszarach, na tych samych zasadach, jak inne mniejszości występujące w społeczeństwach. Tendencję do wyręczania i permanentnej opieki nad osobami niepełnosprawnymi zastąpiła konsekwentnie wdrażana idea koegzystencji i dążenie do samowystarczalności. Jednakże w społeczeństwach różnych krajów występuje stereotypowe myślenie o osobach niepełnosprawnych. Przypisuje się osobom niepełnosprawnym negatywne cechy osobiste lub przedstawia w złym świetle ich trudności i szanse życiowe. Narzucanie owej etykiety powoduje, iż wyobrażenie społeczne niepełnosprawnych w znacznym stopniu ogranicza ich partycypacje w życiu społecznym i pogłębia dyskryminację, marginalizację i wyłączenie. Nieznajomość osób niepełnosprawnych, brak kontaktu z nimi oraz lęk przed osobami niepełnosprawnymi utwierdzają w naszej świadomości stereotypowy obraz osób niepełnosprawnych, odbiegający od rzeczywistości, uniemożliwiając ich wiarygodny osąd i pokonanie uprzedzeń. Współcześnie żyć jest łatwo zdrowym, inteligentnym, operatywnym. Należy pamiętać, iż życie stawia osobom niepełnosprawnym daleko większe wymagania niż sprawnym. Życie to wymaga wiele większego wysiłku, wydatkowania daleko większej energii dla wykonania czynności nie będących dla sprawnych żadną trudnością.

______________________________________-= PRACA I MISJA =-_______________________________________

Pracując w UM, traktowałem swoją pracę zawodową, nie tylko jako źródło dochodu, które pozwalało mi się utrzymać finansowo, ale przede wszystkim jako narzędzie do tego, aby sprawiać by Boguszowianom, zwłaszcza tym niepełnosprawnym, żyło się w naszym mieście lepiej i przyjaźniej. Objęcie w 2007 roku stanowiska Inspektora ds. Osób Niepełnosprawnych w Urzędzie Miejskim Boguszowa-Gorc pozwoliło mi połączyć pracę społeczną z zawodową. Znam od podszewki problemy nie tylko mieszkańców naszej Gminy, ale też i Powiatu. Bardzo bliski sercu jest mi szczególnie los osób niepełnosprawnych i zagrożonych wykluczeniem społecznym. Będąc samemu osobom niepełnosprawną ruchowo wiem, jak trudno żyje się nam niepełnosprawnym w naszym powiecie, regionie i reszcie naszego, jakże pięknego kraju. Wiem dobrze z jakimi życiowymi problemami i ograniczeniami spotykają się na co dzień osoby niepełnosprawne. Żyjemy w czasach ogromnie rozwiniętego postępu technicznego, a mimo to, mamy nadal na swojej drodze mnóstwo barier do pokonania. Zarówno urbanistycznych, technicznych, funkcjonalnych, jak i społecznych, czy też mentalnych, które niczym „zadra” tkwią głęboko w naszych głowach i które pokonać nam jest najtrudniej. Ubolewam nad tym, że żyję w XXI wieku i nadal spotykam wśród tzw. „sprawnego społeczeństwa” wszelkiego rodzaju bariery, stereotypy i uprzedzenia na temat osób niepełnosprawnych zakrawające o „średniowiecze”. Świadczy to niestety o tym, że nadal w naszym społeczeństwie funkcjonują negatywnie i niezmienione postawy wobec osób niepełnosprawnych. Mam też czasem wrażenie, że pomimo wysoko rozwiniętej w naszym kraju integracji społecznej oraz licznych, organizowanych od 2000 roku, akcji i kampanii społecznych, przybliżających i pokazujących osoby niepełnosprawne jako pełnowartościowe jednostki społeczne - zdolne do tego, by w pełni żyć i funkcjonować samodzielnie, a także edukować się i aktywować zawodowo jak reszta społeczeństwa. To nadal „pełnosprawne” społeczeństwo wie chyba jeszcze za mało na temat niepełnosprawności i tego jak na co dzień wygląda życie człowieka z niepełnosprawnością, dlatego też negatywnie go postrzega. Właśnie przez pryzmat niewiedzy, stereotypów i uprzedzeń.

Dumny jestem z tego, że jako pracownik samorządowy mogłem kształtować politykę społeczną osób niepełnosprawnych w naszej gminie i realizować zadania, nie tylko skierowane bezpośrednio do osób niepełnosprawnych i ich rodzin, ale także do dzieci, młodzieży, instytucji, organizacji pozarządowych oraz wszystkich mieszkańców Boguszowa-Gorc. Po to by nasz Boguszów był miastem bardziej przyjaznym nam wszystkim i by żyło nam się lepiej.

Pracując w Urzędzie Miasta udało mi się zainicjować i wprowadzić w życie szereg kluczowych dla rozwoju integracji społecznej inicjatyw, tak aby nasza gmina stała się przyjaźniejsza i bardziej dostępna dla osób z niepełnosprawnością. Dodam tylko, że byłem zatrudniony w magistracie jeszcze przez poprzedniego burmistrza Pana Mariana Nogasia w 2007 roku, aby rozwiązywać najtrudniejsze problemy życiowe ponad 2 tys. grupy niepełnosprawnych mieszkańców. Niestety, nowy Burmistrz Waldemar Kujawa prawdopodobnie doszedł do wniosku, że w naszym mieście wszystko, co było do zrobienia w tym zakresie zostało już zrobione i nieoczekiwanie zwolnił mnie z pracy. Nie bardzo rozumiałem skąd nagle decyzja o zwolnieniu mnie, skoro jeszcze niedawno sam podkreślał publicznie jak ważną pełnię funkcję oraz to, że jestem bardzo pomysłowym i kreatywnym pracownikiem. Zaraz po tym jak przekazano mi informację o tym, że nie będę już dalej pracował w Boguszowskim magistracie, poprosiłem pana burmistrza o spotkanie. Miałem nadzieję że porozmawia ze mną, uzasadni mi w racjonalny sposób swoją decyzję i że odpowie na kilka moich pytań. Chciałem zapytać go przede wszystkim o to czy urząd będzie nadal kontynuował zainicjowane i prowadzone przeze mnie działania. Zależało mi bowiem na tym, żeby te wszystkie zrealizowane do tej pory działania i osiągnięte efekty nie zostały zaprzepaszczone. Były to przecież działania skierowane nie tylko do osób niepełnosprawnych i ich rodzin, ale także do dzieci, młodzieży, instytucji i organizacji pozarządowych oraz wszystkich mieszkańców Boguszowa-Gorc. Niestety, nie udało mi się uzyskać na żadne z moich pytań odpowiedzi. Pan Kujawa nie miał na tyle odwagi żeby spotkać się ze mną. Przekazał tylko przez telefon pani z sekretariatu informację dla mnie, że „nie ma o czym ze mną rozmawiać i wobec tego nie widzi powodu aby się ze mną spotykać”.

Dziś, po kilku miesiącach od mojego odejścia z urzędu docierają do mnie od spotykanych mieszkańców oraz pracowników urzędu informacje o tym, że prowadzone przeze mnie działania nie są już kontynuowane. Zlikwidowano także obecny na stronie internetowej urzędu miasta „Gminny Informator Niepełnosprawnych”. No tak, poco komu informator gdy nie ma o czym w nim informować. Jest mi bardzo przykro, że włodarze naszego miasta pozostawili tak ważne problemy samym sobie i doprowadzili do zaniechania dalszych działań w tym zakresie. Spowodowało to, że Urząd Miasta Boguszowa Gorc, który był do tej pory instytucjonalnym wsparciem dla osób niepełnosprawnych i przykładem dla innych miast, nagle uwstecznił się i przestał realizować szereg bardzo ważnych zadań. Widocznie rozwiązywanie najtrudniejszych problemów życiowych 2 tys. grupy niepełnosprawnych mieszkańców nie jest dla władz miasta na tyle istotnym problemem by zaprzątać sobie nim głowę.

________________________________________-= DZIAŁANIA=-_________________________________________

W swojej pracy zawodowej, podejmowałem działania skierowane nie tylko do osób niepełnosprawnych i ich rodzin, ale także do dzieci, młodzieży, instytucji i organizacji pozarządowych oraz wszystkich mieszkańców Boguszowa-Gorc.

Poniżej wymieniam tylko niektóre z realizowanych działań:

Jednym z pierwszych kluczowych działań, skierowanych bezpośrednio do osób z niepełnosprawnością, było utworzenie „Gminnego Informatora Niepełnosprawnych”. Byłem dumny z tego, że nasz urząd jako jeden z nielicznych, posiadał portal internetowy, w którym niepełnosprawni internauci mogli znaleźć wszystkie podstawowe i wyczerpujące informacje na temat orzecznictwa, edukacji, zatrudnienia oraz uprawnień i ulg, które im przysługują. Informator to również wykaz najważniejszych instytucji samorządowych oraz organizacji pożytku publicznego, które działają na rzecz osób niepełnosprawnych. Uważam, że tego typu informatory powinny funkcjonować w każdej gminie, że o powiecie już nie wspomnę.

Przez trzy lata wspólnie ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Integracji z Warszawy, boguszowską Strażą Miejska i Policją udało nam się zorganizować na terenie Boguszowa-Gorc cykl Kampanii Parkingowych pod hasłem – „Czy naprawdę chciałbyś być na naszym miejscu?”. Ich program skierowany był do sprawnych kierowców, którzy świadomie – z premedytacją, bądź nieświadomie – z braku wiedzy, korzystają z miejsc parkingowych tzw. „kopert” przeznaczonych dla niepełnosprawnych kierowców. Ponadto promowaliśmy również dzięki nim nowe uregulowania prawne, które obowiązują od 29 listopada 2008 roku Organizując Kampanię Parkingową na terenie Boguszowa-Gorc kształtowaliśmy odpowiedzialną, integracyjną postawę kierowców oraz głęboko uczulaliśmy społeczeństwo naszego miasta na istniejący problem. Większość z nas nie zauważa tego problemu, nie reaguje na nieodpowiedzialne zachowania kierowców – nagminne łamanie przepisów ruchu drogowego, przechodzi obojętnie.

Organizowaliśmy na terenie naszej gminy akcje bezpłatnych badań słuchu oraz bezpłatne badania mammograficzne.

Zawiązane zostało w Boguszowie-Gorcach Partnerstwo lokalne „PERSPEKTYWA”. Partnerstwo jest porozumieniem zawartym pomiędzy instytucjami, organizacjami i przedsiębiorstwami oraz osobami fizycznymi, zwanymi Partnerami, które podpisały Porozumienie o współpracy w ramach Partnerstwa i zadeklarowały chęć aktywnego uczestniczenia w pracach Partnerstwa. Celem Partnerstwa jest wzrost aktywności i integracji społeczności lokalnej z uwzględnieniem osób niepełnosprawnych.

Cele szczegółowe Partnerstwa:

Zwiększenie inspiracji do podejmowania aktywności lokalnej w życiu społeczno – kulturalnym Boguszowa – Gorc.
Wzrost motywacji mieszkańców do wspólnego podejmowania inicjatyw.
Przeciwdziałanie marginalizacji i izolacji w społeczeństwie.
Rozwój w społeczności lokalnej właściwych postaw, zachowań sprzyjających integracji.
Zwiększenie współpracy międzypokoleniowej.
Podniesienie poczucia tożsamości z miejscem swojego zamieszkania.

Nasza gmina także angażowała się w coroczne obchody Europejskiego Dnia Walki z Dyskryminacją Osób Niepełnosprawnych. W działania te aktywnie włączały się nasze szkoły, w których podejmowano różne przedsięwzięcia mające na celu walkę z dyskryminacją osób niepełnosprawnych oraz podniesienie świadomości społecznej uczniów.

Więcej informacji na stronie internetowej: www.niepelnosprawni.boguszow-gorce.pl

__________________________________-= ZAKRES OBOWIĄZKÓW =-__________________________________

przybliżenie problematyki Osób Niepełnosprawnych oraz budzenie świadomości - mające na celu podniesienie poziomu świadomości mieszkańców w gminie Boguszów-Gorce na temat osób niepełnosprawnych, ich praw, potrzeb i możliwości;

propagowanie informacji służącej poprawie życia Osób Niepełnosprawnych na terenie gminy;

inicjowanie działań zmierzających do ograniczenia skutków niepełnosprawności i barier utrudniających osobom niepełnosprawnym funkcjonowanie w społeczeństwie;

konsultacja i współpraca z organizacjami pozarządowymi, działającymi na rzecz osób Osób Niepełnosprawnych;

współpraca z instytucjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych (PFRON, ZOZ, OPS, PCPR i inne);ółpraca z Powiatowym Urzędem Pracy w Wałbrzychu – Filia w Boguszowie-Gorcach;Burmistrza w kontaktach z instytucjami i organizacjami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych;

współpraca z lokalnymi mediami, mająca na celu przybliżenie społeczności miasta Boguszowa-Gorc problemy osób niepełnosprawnych;

współuczestnictwo w rozwiązywaniu problemów osób niepełnosprawnych z organami i jednostkami samorządu powiatowego, udzielanie informacji i wydawanie wniosków dotyczących programów celowych realizowanych przez PFRON;

utworzenie i prowadzenie „Gminnego Informatora Niepełnosprawnych” - www.niepelnosprawni.boguszow-gorce.pl

prowadzenie doradztwa dla osób niepełnosprawnych i ich rodzin;

udział w seminariach, szkoleniach i konferencjach dotyczących środowiska osób niepełnosprawnych, organizowanych przez organizacje pozarządowe zajmujące się tą tematyką.